در این جلسه ی 2 ساعته، قاسم لنگری، کارشناس ارشد مشاوره و مدرس کارگاه، به تبیین مفاهیم صحیح فرزندپروری و برخورد اصولی با دانش آموزان پرداخت. اهم موارد ذکر شده در کارگاه به شرح زیر بود:

آقای لنگری در ابتدای کارگاه گفت: وقتی شما بر اساس قوانین نظریه ی انتخاب با فرزندتان رفتار می کنید، نظریه ی انتخاب، تبدیل به یک الگوی رفتاری در فرزند شما می شود. در درجه ی اول بدانیم که مالک فرزندانمان نیستیم و کنترل چندانی هم بر رفتارهای آن ها نداریم. در روابطمان با بچه ها باید با محدوده ی وظایف خود آشنا بشویم و در چارچوب این محدوده حداکثر تلاش خود را بکنیم.

وی در ادامه ی کارگاه ضمن اشاره به چارچوب های صحیح رفتاری، ادامه داد: هرچقدر ما فرزندان را بیشتر تحت کنترل خود قرار دهیم نتایج منفی تری بدست خواهد آمد.  ما فقط رفتار خودمان را می توانیم کنترل کنیم.

 

اصل بدیهی نظریه ی انتخاب در مورد فرزند پروری این است:

• اگر می خواهی فرزندت شاد، موفق و با تو صمیمی باشد، کاری نکن که فاصله ی تو و او زیاد شود. و این بدان معناست که فرزندانتان را تنبیه، تهدید و تحقیر نکنید و به آن ها زیاد عشق بورزید.

لنگری ادامه داد: بهترین راه عشق ورزیدن به فرزندانتان این است که همیشه آماده ی حرف زدن و گوش کردن باشید. به این ترتیب حق اظهار نظر خواهید داشت و وقتی با اعمال آن ها مخالف هستید، حق دارید مخالفت خود را نشان بدهید و در چنین شرایطی به احتمال خیلی زیاد فرزندانتان هم حاضر هستند به حرف هایتان گوش بدهند بدون اینکه رابطه ی شما خراب بشود. نباید مدام مخالفتتان را به رخشان بکشید. دوبار کافی است. او همان دفعه ی اول توصیه ی شما را شنیده است و می داند از او چه توقعی دارید. بدین ترتیب روحیه ی خلاقیت و تصمیم گیری را نیز در فرزنتان پرورش داده اید.

در ادامه کارگاه به مفهوم اعتماد سازی میان والدین و فرزندان نیز اشاره شد:

 اعتمادسازی یعنی به فرزندان خود بفهمانید که هر کاری بکنند یا هر حرفی بزنند طردشان نخواهید کرد. البته وقتی بچه ها وارد مقطع نوجوانی می شوند انجام این عمل سخت است با این حال بهتر است که طردشان نکنید. البته منظور این نیست که آنان را در زمینه هایی که با آن ها مخالف هستید حمایت کنید. اگر روزی فهمیدید که دیوارهای اعتماد بین شما و فرزندتان فروریخته هراسان نشوید زیرا نه والدین و نه فرزندان به راحتی قادر نیستند دیگری را از دنیای کیفی خود خارج کنند. در چنین حالتی با فرزندتان حرف بزنید یا به او گوش بدهید و به تدریج به سمت او حرکت کنید. وقتی با کودکی سروکار دارید که به شما بی اعتماد است اشتباهات خود را به سرعت بپذیرید نه شما از او انتظار دارید کامل باشد و نه او از شما انتظار دارد کامل باشید. قبول اشتباهات راهی برای اعتمادسازی است. این چنین پدر و مادرهایی در مقابل آن پدر و مادرهایی که همیشه حق را به خود می دهند قابل اعتمادتر هستند.

در  پایان نیز جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد.