اهم مطالب مطرح شده در کارگاه به شرح زیر بود:
ارائه تعاریف اولیه مثل والدگرایی و نقش والدین در فرزندپروری که شامل موارد زیر میباشد:
مراقبت‌کننده، منبع عاطفی بودن، مربی بودن، منبع اقتصادی بودن، پشتیبانی، ارتقاء دهنده سلامت و انتقال دهنده آیین ها. در ادامه به سبک های مختلف فرزندپروری از جمله: طردکننده، مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیرانه پرداخته شد و هرکدام به طور مجزا مورد بحث و بررسی قرار گرفت و نقاط قوت و ضعف هرکدام نیز بررسی شد. سپس راه‌هایی برای بهبود سبک تربیتی بیان شد که بعضی از موارد بررسی شده به شرح زیر بود:
تا جایی که می توانید شنونده خوبی برای احساسات و نیازهای کودک باشید.
کمتر از سرزنش و تنبیه و بیشتر از پاداش و تشویق استفاده کنید.
در مورد قوانینی که می‌گذارید صریح باشید و دلایل آن را توضیح دهید.
پیامدهای رفتاری که می‌گذارید را حتما اجرا کنید.
وقت‌هایی را برای تعامل مثبت و بازی با کودک اختصاص دهید.
رفتارهایی مثل نگاه چشمی، لبخند، نوازش و در آغوش گرفتن کودک را بیشتر کنید.
در بحث‌ها کودک را شرکت دهید و از او بخواهید نظرات خود را بیان کند.
در مورد مشکلات اول با کودک صحبت کنید و دلایل او را بپرسید.
مدرس کارگاه سپس به بیان دوره های حساس تشکیل سلول های مغزی پرداخت و اهمیت رفتار والدین در هر دوره ی زمانی را مورد بررسی قرار داد.
ایشان در ادامه با ارائه این سوال که چگونه می توان محیطی غنی برای رشد و توسعه مغز کودک به وجود آورد؟ گفت:
تعامل اجتماعی، برنامه های مهدکودک، رژیم غذایی، فعالیت بدنی، تجربیات جدید، اجتناب از استرس های سمی و ساخت روابط مثبت از جمله موراد غنی سازی مغز کودک هستند.
ایشان در ادامه به نقش هریک از والدین در تربیت فرزند به صورت مجزا پرداختند و راه های پرورش یک کودک خلاق را مطرح کردند. و در مورد مدیریت تلفن همراه نیز مسائلی را مورد بررسی قرار دادند. در پایان نیز چند کتاب کاربردی برای تربیت و ارتباط صحیح با فرزندان معرفی کردند.