پس از تماشای فیلم در محیطی آرام مدعوین به بحث و بررسی زوایای مختلف فیلم پرداختند و آن را از دیدگاه های مختلفی از جمله اجتماعی، فرهنگی، آداب و رسوم و .... مورد نقد قرار دادند.

بخشی از موارد نقد شده فیلم به شرح زیر بود:

 فیلم منصور یک فیلم دفاع مقدسی است اما در آن خبری از شلیک یک گلوله هم نیست. فیلم در واقع به عملیات پشت پرده یکی از بزرگترین و قدرتمندترین بخش‌های ارتش اشاره دارد.

موضوع فیلم درباره‌ چگونگی ساخت اولین جنگنده‌ی ایرانی است، همراه با فراز و فرودهای رسیدن به این تکنولوژی. اما قصه لایه‌های پنهانی هم دارد که به موضوعات مختلف می‌پردازد، از نقش مافیا در لایه‌های تصمیم گذار کشور تا مشکلات سربازها و تحریم.

 

فیلم منصور روایتی از تصمیمات یک مرد است که تعلیق‌های فراوانی برای تماشاگر به همراه دارد، تصمیماتی که در نگاه اول فی‌البداهه و عجولانه بنظر می‌آیند اما هر چه جلوتر می‌رویم به عمق آن‌ها پی می‌بریم؛ تا به جایی که خانواده‌ی او نیز بخاطر تصمیماتش سرزنشش می‌کنند، اما او با مدیریت منطقی، جهادی و ایثارگرانه‌ی خود به راهش ادامه می‌دهد. مدیریتی که در پس آن شهید منصور ستاری را برای نبردی تمام عیار با مخالفان پیشرفت و توسعه صنعت هوایی ایران، آماده می‌کند. رستگاری قهرمان فیلم نیز در پس همین مقابله است.

فیلم ویژگی‌های منحصر به فردی هم دارد، ریتم سریع و بالای آن در کنار تعلیق‌های پی در پی که نه مخاطب را گیج می‌کند نه عصبانی، بلکه حساس‌تر. اما گاهی ریتم می‌افتد که به نظر من علتش جاگذاری اشتباه برخی بازی‌ها و همراه نبودن موسیقی متن در برخی از سکانس‌ها است که باعث می‌شود از قوام حداکثری ساختار فیلم کاسته شود.

نکته‌ای که در این فیلمنامه خوب از آب در آمده و می‌تواند نقطه‌ عطف فیلم باشد، فرار از شعارزدگی است. قهرمان داستان به گونه‌ای رفتار می‌کرد که می‌توانستیم با او هم‌ذات‌پنداری کنیم. همین موضوع ما را به سمت و سویی می‌برد تا متوجه شویم که شخصیت شهید منصور ستاری در تاریخ منحصر به فرد و ویژه بوده است.