در ابتدای جلسه دکتر بهنام فر، در مورد وضعیت جامعه ایران در قرن نوزدهم مورادی را عنوان کرد و شرایط جغرافیایی و استقرار در نقطه استراتژیک، ناهمواریها و شرایط محیطی و همچنین بحران آبی که ایران با آن مواجه بود را مورد بررسی قرار داد.

سپس به بررسی بحران درآمد دولت و مالیات پرداخته شد و خاطرنشان شد به غیر از تمام این مشکلات، ارتباطات و تعاملات سرزمینی، همچنین بحران امنیت و نیروی نظامی نیز دچار مشکل بودند. که تمام این موارد باعث نبردهایی بی سرانجام، شکستهای سیاسی و قراردادهای ننگین و از دست رفتن ایران می شد.

سپس به موضوع صدارت امیرکبیر و تغییراتی که توسط وی ایجاد شد پرداخته شد:

امیرکبیر، نخستین صدراعظم ایران در زمان ناصرالدین شاه قاجار طی 28 مهر 1227 خورشیدی تا 22 آبان 1230 خورشیدی بود. اصلاحات امیرکبیر اندکی پس از رسیدن وی به صدارت آغاز گشت و تا پایان صدارت کوتاه او دنبال شد. مدت صدارت امیرکبیر 39 ماه بود. او بنیان گذار دارالفنون بود که برای آموزش دانش و فناور یهای نو به فرمان او در تهران پایه گذاری شد. همچنین، انتشار روزنامه ؤقایع اتفاقیه از جمله کارهای وی به شمار می آید.

امیرکبیر، مشق و دروس ارتشیان و تسلیحات آن ها و برکشیدن صاحب منصبان بی طرف و نهادن شغل و سمت در مقابل افراد و حذف مشاغل بی فایده در نظام سازمانی را پایه گذاری کرد. رسم بخشیدن مناصب بی شغل را برانداخت و معیار ترفیع صاحب منصبان، شایستگی ایشان گشت. مهمات سازی در زمان امیرکبیر رشد کرد و توپ ریزی و باروت سازی تبریز دوباره رونق گرفت. در زمان امیرکبیر وضع لباس ارتش مرتب و منظم شد. به دستور وی لباس سربازان از پارچه ایرانی بود.

دکتر بهنام فر ادامه داد: امیرکبیر در موقعی به صدارت رسید که ساختار اداری و دیوانسالاری کهنه و پوسیده عصر ناصری جز غارتگری، رشوه، چاپلوسی، تملق، عدم شایسته سالاری و تجاوز به حقوق مردم نتیجه دیگری نداشت.

امیرکبیر، دستگاه وزارت امور خارجه را توسعه داد. تأسیس سفارت خانه های دائمی در لندن و س نپترزبورگ، ایجاد کنسولگری در بمبئی، عثمانی و قفقاز؛ تربیت کادر برای وزارت امور خارجه و تنظیم دفتر اسناد سیاسی از کارها اوست.

از سایر سیاستهای اقتصادی امیرکبیر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایجاد صنعت جدید توسط امیرکبیر


• توسعه کشاورزی


• اقتصاد ملی در برخورد با اقتصاد استعمار

در  پایان نیز جلسه پرسش و پاسخ برگزار شد.